Greenkeeping – door de ogen van een clublid
Tijdens de Battle of the Sexes speelde Marije Zuidema samen met Grace Schrama tegen voorzitter Willem de Vries en hoofd greenkeeper Nicky Skinner.
Bij de borrel na afloop kwam het gesprek uiteraard op golfspelen. Nicky vertelde dat hij het spel in Schotland had geleerd, het hem lag, maar tegelijkertijd realiseerde hij zich dat hij er zijn ‘brood’ niet mee zou gaan verdienen. Hij hield (en houdt nog steeds) van buiten werken en zo kwam hij van spelen naar greenkeeping. Volgde zijn opleiding in de USA en is inmiddels al weer 7 jaar bij ons werkzaam.
‘Wat doe je dan zo’n hele dag? Mag ik een keertje meelopen?’ vroeg Marije. Natuurlijk vond Nicky dat goed. Hij laat graag zien wat er allemaal bij komt kijken om de baan in goede conditie te krijgen en te houden.
‘Zullen we starten om 5.00 uur?’ vroeg Nicky. Nee, grapje: voor jou om 7.00. Zo gezegd, zo gedaan: Te beginnen met de dagelijkse routine: clubhuis-ronde: controle of alles in orde is en open zetten. Vervolgens rondje door de baan: bepalen of de baan open kan, of dicht moet zijn.
Reguliere planning:
Maaien: dagelijks …
Elke maandag, woensdag, vrijdag en zaterdag/zondag nieuwe pinposities zetten. Is niet makkelijk. Alle medewerkers van de greenkeeping moeten dit kunnen. Echter, bij belangrijke clubwedstrijden zoals de strokeplay en matchplay kampioenschappen wordt extra aandacht gegeven aan de baan: 2 x maaien en dagelijks pinpositie wijzigen en steekt Nicky ze zelf.
Naast de reguliere werkzaamheden zijn er seizoensgebonden activiteiten, zoals het voorbereiden van de wintergreens. Dit jaar is een aantal nieuwe wintergreenposities gemaakt in verband met het afnemen van de kwaliteit van grond en gras van de bestaande wintergreens.
Om deze voor te bereiden is de grond geverticuteerd met een zogenaamde ‘top changer’ (zie foto/filmpje).
Dit is een beluchtingsmachine die werkt op basis van water en hoge druk. Onder hoge druk worden er door middel van water, gaten in de bodem geschoten. Tegelijkertijd worden, in een gang, de gaten met zand opgevuld. Zo wordt je minder afhankelijk van regen op het moment van bezanden.
Nicky laat Marije een uitsnede van een green zien (Lynden 7 – zie foto). Hier is de opbouw van de green goed te zien: de grond, de viltlaag en het gras. Er mag niet teveel vilt komen, dan worden de greens zachter. Hierdoor wordt het gras ontvankelijker voor schimmel en dit kan leiden tot verslechterde speel omstandigheden.
Greenkeeping is werken in en met de natuur.
Dat vergt op zijn tijd ook creatieve oplossingen zoals afgelopen zomer:
Op Lynden 5 is aan de rechterzijde van de fairway een aantal nieuwe bomen geplant. De wateraansluiting is aan de linkerzijde van de fairway (dus niet dicht bij de bomen). Met de droogte van deze zomer was af en toe een flinke plons water geven niet voldoende. Dus, met koppelstukken en slangen het water naar de andere kant gebracht om de bomen de kans te geven aan te slaan. Laten we hopen dat dat gelukt is.
En dan de bunkers: daar vinden we allemaal iets van. Het zand dat in onze bunkers ligt is zwaar en moeilijk in onderhoud. Maar, volgens Nicky wel heel goed zand. Van belang is dat het zand (de bovenlaag) terug wordt geharkt naar het midden van de bunker, zodat er altijd een bovenlaag blijft om ‘doorheen’ te slaan. Als we dat allemaal doen, dan zal de beleving van onze bunkers ook verbeteren. Hoe hark je de bunker?? Zie bijgaand filmpje:
En als we het dan toch hebben over wat wij als spelers kunnen doen om de kwaliteit van onze baan hoog te houden: het repareren van de pitchmarks op de green. Vaak wordt dat vergeten of ‘niet goed’ gedaan. Hier dan ook nog maar een filmpje over hoe je op een goede manier doet.
Het team greenkeepers bestaat uit 5 vaste medewerkers: Nicky, José als back-up van Nicky, Donovan, Frank en Matuesz. Hun rol is om de baan zo goed mogelijk te presenteren en gastvrij te zijn naar de leden. En uiteraard wordt het team in de zomer aangevuld met oproepkrachten.
Nicky, ontzettend bedankt voor je inkijkje in je werk op onze mooie baan.
Het was uitermate leerzaam. Ik hoop nog eens met je mee te mogen.
Aldus Marije.