9 Holes, 9 vragen aan

Vera van den Berg

Voor degenen onder u die al wat langer lid zijn van de HGC is zij geen onbekende. Maar, de meer recentere leden kennen haar waarschijnlijk (nog) niet, of weten wellicht niet wat zij binnen de HGC-organisatie doet. Vanwege blessures werd het geen 9 holes rondje, maar oefengreens en een goed gesprek met een dame die haar job kenschetst als ‘never a dull moment’.

Hole 1: Wie was en is mijn flightgenoot?

Vera van den Berg (hcp 8.5) is 63 jaar, geboren in Scheveningen en opgegroeid in Den Haag. Sinds 2002 woont zij in Nieuw Vennep met echtgenoot Theo en 2 katten. Sinds 2001 werkt zij bij de HGC als Club Manager. 5 Jaar directeur van een vakantiepark in Julianadorp met o.a. een 9 holes golfbaan gingen eraan vooraf. Daarvoor werkte zij 7 jaar voor de 2 eigenaren van de Hotels van Oranje in Noordwijk.

Hole 2: Wat houdt je dagelijks bezig Vera?

Op werkdagen houdt de HGC mij goed bezig. Samen met Taco Faber ben ik verantwoordelijk voor de dagelijkse gang van zaken en het reilen en zeilen op de HGC. Taco werkt 5 dagen en ik 3, dus de meeste operationele zaken komen op zijn bordje terecht. Achter de schermen vragen reguliere verenigingszaken als wedstrijdkalender, NGF-competitie en andere jaarlijks terugkerende activiteiten mijn aandacht. Maar ook bijzondere projecten zoals WBTR (Wet Bestuur en Toezicht Rechtspersonen, red.), oprichting van de Stichting Vrije Golfers) en ondersteuning van het bestuur, zoals bij de voorbereiding van de ALV’s.

De coronaperikelen hebben de afgelopen twee jaar ook voor het nodige werk gezorgd. Aangescherpte maatregelen, lockdown, versoepelingen, aangescherpte maatregelen, versoepelingen, etc. Het heeft ons allemaal goed beziggehouden.

Het is wat het is, maar liever richt ik mijn aandacht op leuke promotionele acties, het opstellen en publiceren van culinaire agenda’s, nieuwsbrieven, en commerciële activiteiten. De Business Club valt onder mijn portefeuille, het werven van nieuwe Business Club-leden en het onderhouden van contacten met de huidige BC-leden. Iedere 2e dinsdag van de maand organiseren we een BC-competitie, waaraan gemiddeld 50 enthousiaste BC-leden meedoen. Altijd een goede sfeer en erg gezellig. Dit zijn de leukere aspecten van mijn job.

Voor de organisatie van een golfevent, denk aan het grote Schiphol- golftoernooi maar ook voor een leuke golfdag met een groepje vrienden of vriendinnen, kan men bij mij terecht. Een goede samenwerking met en het vertrouwen in de mensen van ons restaurant is hierbij heel belangrijk, maar dit zit met de huidige crew, o.l.v. Dennis en Peter, helemaal goed. Och, ik kan nog 1000-en-1 andere dingen bedenken die mij op de HGC bezighouden. Niet een dag is hetzelfde en zelfs na 20 jaar is het allesbehalve saai!

Natuurlijk golf ik, ben lid van Spaarnwoude. Ik heb van mijn hobby mijn werk mogen maken en dat is fijn! Helaas heeft een hardnekkige (ski)blessure mij al een paar maanden van de baan gehouden. Gelukkig gaat het eindelijk de goede kant op. Binnenkort de clubs afstoffen en weer de wei in. Manlief en onze twee katten vragen natuurlijk ook zo nu en dan mijn aandacht.

Hole 3: Hoe ben je met golf in aanraking gekomen?

Echtgenoot Theo is in 1992 aangestoken door het golfvirus. Eerst wilde ik er echt niks van weten. Golfen? Echt niet! Dat was iets voor oude(re) mensen. Toch maar een keertje mee naar de driving range en vanaf het eerste moment was ik ook direct verkocht. Bloedfanatiek, een dag niet gegolfd was een dag niet geleefd. Mijn eerste golfsetje (John Letters) heb ik trouwens op de HGC gekocht. Bij Jimmy, in het kleine shopje dat aan de zijkant van het clubgebouw zat. De grote baan, toen nog maar 9 holes, mocht ik nog niet op. Op de oude par 3 baan heb ik vele uurtjes doorgebracht. Hoe kon ik weten dat de HGC 10 jaar later mijn werkplek zou worden?

Hole 4: Welke hole van onze baan vind je het meest uitdagend en waarom?

Hole 5 Leeghwater. Gewoon erg moeilijk. Niet alleen lang, maar ‘gevaar’ links en rechts, die fijne sloot, een strook voor de green waar je nooit echt lekker ligt, en een lastige green die hoger ligt. Vergis me daar altijd in de afstand. Zeker vanaf blauw zijn de keren dat ik in twee slagen de green heb gehaald schaars. Kortom, met een bogey ben ik al dik tevreden.

Hole 5: Heb je een golfdoel en (hoe) train je daarvoor?

Inmiddels golf ik al bijna 30 jaar en heb alle doelen wel behaald. Natuurlijk was single handicap een eerste grote wens, maar daarna wil je meer en meer. Nou ja, eigenlijk minder, minder slagen. Bij handicap 5 stopte de progressie. Helaas gaan we met het ouder worden de verkeerde kant op. Je boet nu eenmaal in op lengte. Single handicapper blijven is nu min of meer mijn doel en daarvoor moet ik gewoon veel ballen slaan en simpelweg meters maken. Af een toe een lesje nemen wil ook wel helpen.

Hole 6: Hoe kies jij je golfmateriaal?

Ik houd wel van mooie spulletjes en aan mijn materiaal mag het niet liggen. Mijn set is op maat gemaakt (lees ingekort), met mijn lengte van 1,58 m kom ik niet weg met een standaard setje. Mijn driver is mijn grote vriend! Wanneer ik daar ruzie mee heb, kan ik een goeie score wel vergeten. Gebeurt gelukkig niet zo vaak.

Hole 7: Met wie zou je heel graag een rondje willen spelen? Waarom en wat zou je daaruit willen halen?

Tiger Woods is en blijft mijn golfheld. Gewoon een rondje met hem golfen en onderweg gezellig over van alles en nog wat ‘babbelen’ lijkt mij een belevenis. Wanneer dat ook nog eens op Augusta kan, blijft er qua golfen niets meer te wensen over. Ik weet ‘t, ik blijf dromen!

Hole 8: Zijn er dingen in golf die wat jou betreft anders mogen?

Wachten in de baan door slowplay van de voorgangers, vind ik vreselijk. Rondjes van 5 uur en soms zelfs nog langer trek ik echt niet. Is dodelijk voor mijn spel. Je hoeft niet over die baan te rennen, maar gewoon lekker doorlopen, niet tutten en vooral aansluiting houden.

Hole 9: Zou je mensen aanraden om te gaan golfen op de HGC en waarom?

Jazeker! Het is dat ik hier werk en weet dat ik daarom hier niet onbevangen kan golfen. Ik zie te veel en ga me overal mee bemoeien. Maar het is een van de mooiste golfbanen uit de omgeving en het verenigingsleven is uniek. Door de jaren heen ben ik van verschillende verenigingen lid geweest, maar clubwedstrijden waaraan bijna 200 leden meedoen, heb ik nergens meegemaakt. Een Battle of the Sexes is op de HGC een echt feestje, waar ik altijd graag bij ben. Maar ook de T.G.I.S. en T.G.I.O. zijn HGC-fenomenen. Kom op een gemiddelde avond in een clubrestaurant en het is uitgestorven, als het al niet gesloten is. Bij ons is het altijd levendig en gezellig in het clubrestaurant. Zeker nu alles weer mag en kan, zal de drukte en gezelligheid alleen maar verder toenemen. De HGC op een mooie zonnige dag: een vol parkeerterrein, overal groepjes golfspelers, lekker bedrijvig in en rondom het clubhuis, een vol terras met allemaal vrolijke mensen en alleen maar goedlachse medewerkers. Blijer kun je me niet maken op een doodgewone werkdag.