Maarten Taekema bedankt!
Sinds jaar en dag is Maarten Taekema de steun en toeverlaat van management en wedstrijdcommissies voor vele digitale activiteiten op onze club. Indertijd onze website, de website voor onze jeugd en heel specifiek ook het HGC Jeugd Open / Zenner Open, algemene wedstrijdklassementen etc.
De Jeugdsite werd heel actief gebruikt door onze Pro Jan van Oosbree, die de site vulde met data van de jeugdspelers met testen en punten die zij verdienden.
Doel van het HGC Open/Zenner Open was het beste ‘niet-NGF georganiseerd’ jeugdtoernooi te hosten. Jaarlijks op Hemelvaartdag. Altijd een groot succes. Helaas werd de NGF-wedstrijdkalender te vol en namen zij de Hemelvaartdag over, waardoor ons toernooi kwam te vervallen.
Parrow/Golfshot/TeeControl
Daarnaast heeft Maarten voor verschillende spelersgroepen binnen onze club zoals De Gruwelijke Wintercompetitie, en nog heel veel meer websites en wedstrijdklassementen gebouwd. En dat allemaal als enthousiaste vrijwilliger.
Met de komst van het nieuwe softwarepakket Parrow/Golfshot/TeeControl worden nu de reguliere klassementen in dit systeem bijgehouden, waardoor een deel van de vrijwillige werkzaamheden voor Maarten komen te vervallen.
Tijd voor een reuze bedankt Maarten voor je jarenlange deskundige inzet en inbreng in onze systemen!!
Efficiency bevorderen
Gelukkig is Maarten nog niet vertrokken en heeft hij zijn kennis, van digitale systemen en de bijbehorende koppelingen, ingezet op het in kaart brengen en laten samenwerken van de nieuwe en bestaande systemen. Dit met als doel de efficiency te bevorderen. Denk bijvoorbeeld aan de situatie waarin gegevens, zoals de baanstatus, nu nog op twee verschillende plekken moeten worden ingevoerd: door de greenkeeper zowel op de website als in de webapp (golfdashboard). Dit zijn twee afzonderlijke systemen van verschillende leveranciers, die met elkaar verbonden dienen te worden.
Fijn dat Maarten daarvoor nog altijd zijn kennis met ons kan en wil delen!! Nogmaals, Maarten bedankt!
Chinezen in de baan
Op weg naar de Lynden zag ik uit m'n ooghoeken bij hole 1 Leeghwater een vijftal voor mij onbekende golfers nogal ontredderd bij elkaar staan.
Dichterbij gekomen bleek het om een groep Vietnamese golfers te gaan. Zij vertelden mij in zeer gebrekkig Engels dat ze voor een weekend (!) in Nederland waren, zij werkten allemaal voor een luchtvaartmaatschappij op Tan Son Nhat International Airport (Ho Chi Minh) en het was goedkoop voor employees om te vliegen, legden zij mij uit.
Los van een beetje sightseeing in Amsterdam wilden ze graag golfen op een baan die onder zeeniveau lag. Hadden ze nog nooit gedaan, bucketlist! Bij de Caddiemaster hadden ze clubs gehuurd en gingen dus voor de 1e keer spelen op de HGC.
Ik vreesde het ergste.
Na eerst uitgebreid à la Volendam en Marken in allerlei poses op de kiek te zijn gegaan, moesten ineens hun vermeende linkshandige clubs weer omgeruild worden voor rechtshandige.... Ik vermoed dat Links Rechts is in Vietnam en v.v. Volgt u mij nog?
Daarna kon er met wat instructies/tips mijnerzijds eindelijk worden gestart!
En als jullie je afvragen of ze konden golfen en of ze wel de HCP 27 verplicht voor het weekend hadden? Nou ik heb het niet helemaal na kunnen meten, maar zonder uitzondering sloegen de heren in een rechte lijn zo'n 200 meter. En hoe bijzonder is dat, ze hoefden niet naar hun ballen te zoeken! Desondanks heb ik ze toch die middag een beetje in de gaten gehouden. Geen overbodige luxe bleek al gauw. Ik heb ze toch zeker 4x van een verkeerde afslag moeten halen. Ze sloegen misschien wel ver, maar regels/etiquette daarvan hadden ze geen Vietnamese kaas gegeten. Ze liepen met trolleys over de green en vonden 2 om 3 ongezellig, dus ik zag ze al snel met z'n vijfjes door de baan gaan.
Als ik ze hierop aansprak en het uitlegde, waren ze absoluut welwillend, maar ja...?!
Halverwege werd ik door de Caddiemaster gevraagd naar Lynden 6 te gaan, i.v.m. een klacht over langzame golfers. Rijdend over het parkeerterrein, ging met adembenemende decibellen het alarm af van een fonkelnieuwe Mercedes.
Toen ik polshoogte nam trof ik een Chinese mijnheer achter het stuur. Hij had het zo te zien knap benauwd. Het zweet parelde op z'n voorhoofd. Mijn vraag waarom hij het alarm niet afzette begreep hij niet, heb meerdere talen geprobeerd. Maar helaas Chinees ben ik nog niet machtig. Met handen en voeten wist hij mij uit te leggen dat hij de auto voor een vriend naar huis moest brengen...? Hij had alleen geen flauw benul hoe deze auto werkte. Of ik misschien een Mercedes kon starten?
En waar was zijn vriend dan? In de baan, wel, niet, wel? Raar verhaal! Maar voordat ik mij schuldig kon maken aan medeplichtigheid bij carjacking zag ik de Vietnamezen een shortcut nemen naar hole 7 van de Lynden in plaats van naar hole 4 Leeghwater. "Ho, ho stop", riep ik vertwijfeld, hopend dat dit een beetje Vietnamees klonk.
Net toen ik mijn groepje weer op het rechte, lees juiste pad had, scheurde achter mij de Mercedes met gillende banden de poort uit, hij raakte daarbij nog net niet de grote bloembakken. Nou het gaspedaal had hij in ieder geval gevonden!
Mist er iemand van u misschien een gloednieuwe Mercedes?
Else van Wier
Er was eens lang geleden…….
Het sprookje van de zielige marshalkar heeft happy end
De ooit aangeschafte marshalkar werd lange tijd achtervolgd door pech: een avontuur in een sloot hielp niet en de aanrijding met waarschijnlijk een biels op het terrein was uiteindelijk de nekslag. En dus belandde de brokkenpiloot in een hoek naast de glasbak.
Uit het zicht, uit het hart??
Ja en nee. Tot het moment dat de groep die ‘kleine klusjes’ onder handen zou nemen een inventarisatie ging maken en tegen de kar ‘aanliep’. Bedekt met mos tegenover de buggy stalling.
Samen met John Leuven heeft Jos Schrama de kar geïnspecteerd en met de kennis en kunde van met name John geïnventariseerd of hij te reviseren zou zijn? De defecte delen in kaart gebracht en na overleg met het management besteld voor reparatie. Dan zou hij ingezet kunnen worden als clubkar! Voor wedstrijden, calamiteiten, het management.
Wat is er gedaan?
De kar eerst 3 uur grondig met ontvetter, foam en een hogedrukreiniger schoongemaakt. Daar kwam weer een mooie witte kar tevoorschijn. Dat zag er beter uit dan dat zij hadden gehoopt….
Gewassen ziet hij er al beter uit
Wat zijn ze zoal tegengekomen: De wielen stonden beiden naar buiten gericht en dat is niet goed voor het rijden. Banden waren versleten en zijn vernieuwd.
Bij de inspectie van de stuurinrichting zagen ze gebroken stuurkogels, een krom stuurhuis en een afgebroken bout in de stuurstang. Het gehele accu pakket gecontroleerd en gereinigd.
Ook de laadbak gecontroleerd, gereinigd en het frame ontdaan van de roest.
Dat werkte dus niet meer
Reparatie stuurkogels
Zo hoort het!
En verwarming werkt weer
Daarna alle verlichting gecontroleerd en gerepareerd, de verwarming aan de praat gekregen. Vervolgens de kar laten nakijken en keuren door de leverancier. Na zijn komst kregen we het goede nieuws dat de kar in een prima conditie verkeerde en dat er veilig mee door de baan kon worden gereden. Bijzonder feit was ook dat ze het erg stoer vonden dat clubleden zo’n reparatie project zijn aangegaan.
De eerste proefrit
Voor wie is hij nu bedoeld?
De kar is bedoeld als Clubkar dus geen verhuur.
Hij is beschikbaar voor het management, wedstrijdleiders, gastheer/vrouw bij de competities of bij de catering van events. Ook in situaties wanneer er bijvoorbeeld een trolley door de baan stukgaat en moet worden opgehaald. En voor reparaties door de baan.
Het is niet de bedoeling dat iedereen maar de sleutel ophaalt en door de baan gaat rijden. De Clubkar staat in principe voor het clubhuis klaar voor gebruik.
En zo wordt de eerdere investering in een marshalkar uiteindelijk, met dank aan de beide mannen voor hun vrijwillige inzet van deskundigheid en tijd, goed ingezet voor de club!